ဆရာမ

 

 အလယ်တန်းပြဆရာမလေးယမင်းမောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျတာ၂ပတ်ကျော်သွားပြီဖြစ်၍မောင်အလုပ်ဆင်းတိုင်းယမင်းတစ်ယောက်
တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့လေ့ရှိသည်။နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍အေးအေးလူလူပင်။
ယမင်းမှာမောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍မောင်နှင့်၄ခါလောက်သာချစ်ဖူးသေးသည်။


ယမင်းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်မောင်ကယမင်းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ထဘီလေးကိုအသာလှန်
ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်မောင်ကပြီးသွားလေ့ရှိသည်။ယမင်းနွယ်မှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာယမင်းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများ
နှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့်
လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။
မာလဒီအိမ်ကိုမီးသွေးစပို့ကတည်းကချောမောသောယမင်းကိုသတိထားမိသည်။မာလသည်အသက်၄၀ခန့်မီးသွေးပို့သမားဖြစ်သည်။
အသားအရောင်မှာခြောက်သွေ့မည်းကျိပ်နေသည့်အပြင်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြမ်းတမ်းသည်။ခန္ဓာကိုယ်တွင်ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ
မှာပုံမကျပန်းမကျထွက်ပေါ်နေသည်။အင်္ကျီဘယ်တော့မှမဝတ်ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ်သာဝတ်လေ့ရှိသည်။
''မီးသွေးလိုသေးလား'' ''သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အပေါ်မှာထားပေးပါလား''
''ကျွန်တော်လည်းမသိလို့လိုက်ပြပေးပါလား'' ယမင်းမှာဈေးသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအနီလေးကို
ဝတ်ထားသည်။ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေ
ရသည်။သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းမာလကိုမြူစွယ်နေသည်။
တင်းယင်းလုံးဝန်းသောယမင်းဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။
မီးသွေးပို့ပြီးသောအခါမာလဇာတ်လမ်းစတော့သည်။
''ဟေ့ ကောင်မလေး ယောက်ျားယူတာဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား'' ''ရှင်''
ယမင်းရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ ''မိန်းကလေး ကိုယ့်ကိုလည်း တစ်ခါလောက်လုပ်ခွင့်ပေးပါလား''
''ရှင် ရှင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ'' ''ကိုယ်မင်းကိုတွေ့ကတည်းကချစ်မိသွားတယ်ကွာ မင်းရဲ့လှပလုံးဝန်းတဲ့ဖင်တွေကိုလေးဖက်
ထောက်ပြီးတစ်ခါလောက်လိုးရရင်သေပျော်ပါပြီ'' ''ဖြန်း ဖြန်း ရှင် ရှင်'' ယမင်းရှက်ဒေါသကြောင့်မာလကိုပါးရိုက်၍အခန်းထဲဝင်ပြေး
သွားလိုက်သည်။မာလကနောက်မှအခန်းထဲလိုက်ဝင်သွားပြီးမှောက်လျက်ငိုနေသောယမင်းအပေါ်မှထပ်၍မှောက်လိုက်သည်။
''ရှင် ရှင် ဖယ် ဖယ် မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ကျွန်မမှာယောက်ျားရှိတယ်'' ယမင်းအော်ဟစ်လိုက်ချင်သော်လည်းအသံကတိုးတိုးညင်းညင်း
လေးသာထွက်လာသည်။မာလကယမင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုအင်္ကျီပေါ်မှပင်အုပ်ကိုင်၍နယ်ပေးရင်းယမင်းဧ။်လည်ကုပ်သားဝင်းဝင်းလေး
ကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။''ပြွတ် ပြွတ်'' ''အို'' မာလကယမင်းဧ။်မျက်နှာလေးကိုဆွဲလှည့်၍နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုပါဆွဲယူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။
ယမင်းမှာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်နေသည်။''ကိုယ်လေမင်းကိုပေါင်ကြားထဲကိုပဲလုပ်မယ်နော်''
မာလကပြောပြောဆိုဆိုယမင်းကိုတစောင်းလဲလိုက်ပြီးထဘီကိုမတင်ကာပေါင်ကြားထဲသို့လီးတန်ကြီးထိုးထည့်လိုက်သည်။
''အို မလုပ်နဲ့ ဖယ် ဖယ်'' ''ကြည့်စမ်း ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်းတင်းနေတာပဲ'' မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးကိုပါအုပ်ကိုင်
၍ဆွဲပွတ်ပေးလိုက်သည်။''ဖယ် ဖယ်ပါ မလုပ်ပါနဲ့'' ယမင်းကြောက်နေမှန်းမာလသိသည်။ယမင်းမှာပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအတင်းစိထား
သဖြင့်မာလလုပ်ရတာကောင်းလွန်းသည်။''အ အ ကောင်းလိုက်တာချစ်လေးရာ ကျေးဇူးပဲ''
''ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်'' ယမင်းကမျက်ရည်လေးများဝဲ၍တောင်းပန်ရှာသည်။''မထူးတော့ပါဘူးချစ်ရယ် တစ်ခါပဲလုပ်မှာပါ''
''အို ထူးထူးမထူးထူး'' မာလကယမင်းဧ။်ပင်တီထဲသို့လက်နှိုက်လိုက်သည်။''ချစ် အစိကိုင်ပေးတာကောင်းလား'' ''အို''
''ချစ် အရည်တွေရွှဲနေပြီနော် ခံချင်နေပြီလား'' '' အို ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ဟင့်ဟင့်''
မာလကယမင်းကိုပက်လက်လှန်လိုက်သည်။''ချစ်လေး နို့တွေကလည်းတင်းအိနေတာပဲနော် ရှိးးးအားးးကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ''
မာလကယမင်းဧ်အစိလေးကိုလက်ညှိုးနှင့်လက်မညှပ်၍ဆွဲပေးရင်းနို့အုံများကိုနယ်ပေးသည်။
''ဟင့် အ အ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ'' ''ချစ်ပင်တီလေးချွတ်မယ်နော်စိုကုန်ပြီ'' ''ဟင့် ဟင့် မချွတ်ဘူး''
သို့သော်မာလကယမင်းဧ။်ပင်တီလေးကိုအလွယ်တကူပင်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ထို့နောက်အစိလေးကိုမထိတထိပွတ်ပေးသည်။
ယမင်းမှာမခံစားဖူးသောအရသာများကိုခံစားရသဖြင့်ကော့ပျံနေသည်။မာလကလည်သည်။ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးကိုဟိုနားဒီနား
မထိတထိကိုင်ဆွဲပွတ်နယ်ပေးသည်။ယမင်းမှာဖင်လေးကြွကာမာလဧ။်လက်ကြမ်းကြီးနှင့်အစိလေးကိုအတင်းလိုက်ကပ်ပေးနေမိသည်။
''အ အ ကျွန်မ ကျွန်မ မခံနိုင်တော့ဘူး အီးးးး ဘာ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ'' မာလကယမင်းပြီးတော့မည့်ဆဲဆဲတွင်လက်ကိုထဘီ
အပြင်ထုတ်လိုက်ရာယမင်းမှာဆန့်တငင်ငင်ဖြစ်နေသည်။''ချစ် ကိုယ်လေချစ်ကိုအဝတ်မချွတ်ဘူး ဒီအတိုင်းလေးပဲလိုးမယ်နော်''
ယမင်းဘာမှမပြော။မျက်နှာလေးကိုတစ်ဖက်သို့လှည့်ထားသည်။မာလကယမင်းကိုယ်လုံးလေးကိုအသာအယာမကာခုတင်စောင်း
တွင်ကိုယ်တခြမ်းတင်ထားပြီးကုန်းခိုင်းထားလိုက်သည်။ထို့နောက်ထဘီကိုဖင်ပေါ်သည်အထိလှန်တင်ကာပန်းဆီရောင်ရဲနေသော
ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးအားစုပ်ပေးတော့သည်။အစိလေးကိုလျှာဖြင့်ကလိပေးသည့်အပြင်စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာဖြင့်ထိုးမွှေပေးသည်။
''အ အ ဟင့် ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူး ထွက်ထွက်တော့မယ် အ'' မာလကယမင်းပြီးခါနီးချိန်တွင်ရပ်လိုက်ပြန်သည်။
''ဟို ရှင် ရှင်ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲလို့'' ယမင်းကနှုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောသည်။
''ချစ်ကိုကိုယ်လိုးပေးရတော့မလား'' ''မသိဘူးလို့'' ''ဟင်းဟင်း ချစ်ပန်းလေးကအရည်တွေရွှဲနေပြီ ချစ်ပြောမှကိုယ်ကလုပ်လို့ရမှာပေါ့''
''လုပ် လုပ်'' ယမင်းကဆူဆူဆောင့်ဆောင့်လေးပြောသည်။မာလကယမင်းဧ၊်အစိလေးအားဒစ်ဖျားနှင့်ပွတ်ဆွဲပေးပြန်သည်။
''အ အ ရှင် ရှင်လုပ်ပါတော့ရှင် ဒီမှာယမင်းသေတော့မယ်'' မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးအားလီးဖြင့်တေ့၍တစ်ဆစ်ချင်းဖိသွင်း
လိုက်သည်။''ဗြစ် ဗြစ် အ အ နာတယ် အ'' ''ခဏလေးအောင့်ခံလိုက်ချစ် ခဏနေအရမ်းကောင်းတော့မှာ''
ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးမှာအပျိုလေးလိုပင်စိကပ်နေသည်။''ဗြစ် ဗြွတ် ဘွတ်'' ''အ အကွဲပြီ ယမင်းဟာကွဲသွားပြီနာလိုက်တာ''
မာလဧ။်၈လက်မလီးကြီးမှာဂေါ်လီများထည့်ထားသဖြင့်ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးမှာစပါးလုံးတစ်ထောက်စာခန့်ကွဲသွားပြီးလီးလည်းတစ်
ဝက်ခန့်ဝင်သွားသည်။''ဗြစ် ဇွတ်  ဗြွတ်'' '' အားး အ အ'' မာလကလီးကိုအဆုံးထိဝင်သွားအောင်ထည့်လိုက်သည်။
ယခုအခါယမင်းဧ။်ဖင်နှစ်လုံးမှာမာလဧ။်ပေါင်ခြံနှင့်ကြားလေမသွေးအောင်ပင်ဖိကပ်နေသည်။
''ချစ် ချစ်အင်္ကျီချွတ်မယ်နော်'' မာလကယမင်းဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်သည်။ယမင်းဧ၊်ဖြူစင်သွယ်ပျောင်းသော
လက်ချောင်းလေးများကမာလဧ။်လက်ကြမ်းပေါ်တွင်အုပ်ကိုင်လာသည်။မာလကလီးကိုအသာအယာပြန်ထုတ်၍တစ်ချက်ခြင်းလိုး
ပေးသည်။ယမင်းဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးအားလုံးဖြုတ်ပြီးနောက်အင်္ကျီချွတ်၍ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ယမင်းဧ။်ကျောပြင်လေးမှာပြစ်မျိုး
မှည့်မထင်ချောမွတ်ဝင်းအိနေသည်။ဘော်လီလေးကယမင်းဧ။်ကျောပြင်ဝင်းဝင်းပေါ်တွင်တင်းနေသည်။ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းက
ယမင်းဧ။်ပုခုံးသားအိအိထဲသို့အနည်းငယ်နစ်ဝင်နေသည်။မာလကယမင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုဘော်လီပေါ်မှပင်နယ်ပေးရင်းတစ်ချက်ချင်း
စောင့်ပေးနေသည်။''ဗြွတ် စွပ် ဖွတ် ဖောက်ဖောက်'' ''ချစ် ဘော်လီချွတ်မယ်နော်'' ယမင်းဘာမှပြန်မပြော။
မာလကယမင်းဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုတချိတ်ချင်းဖြုတ်သည်။ဘော်လီချိတ်တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းယမင်းရင်ခုံသံများမြန်လာရသည်။
ထို့နောက်မာလကယမင်းအားဘော်လီချွတ်လိုက်ရာဖြူဝင်းတင်းအိနေသောနို့နှစ်လုံးပေါ်လာသည်။မာလကယမင်းဧ။်ထဘီကိုပါချွတ်
၍ခုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးတီးစပ်ရှပ်ကြတော့သည်။မာလကယင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍အားရပါးရဆောင့်တော့သည်။
''ကို ရယ်နာနာလေးဆောင့်ပေး ယမင်းပြီးတော့မယ်'' မာလယမင်းဧ။်ခန္ဓာကိုယ်ဖြူဖြူနုနုလေးအားမီးပွင့်မတတ်ဆောင့်တော့သည်။
''အ အကိုယ် ကိုယ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အ အ ယမင်း ယမင်းပြီးပြီ'' မာလမှာလည်းယမင်းဧ။်ခါးကျင်ကျင်လေးကိုဆွဲကာလီးကို
အဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်ပြီးသုက်ရည်များကိုယမင်းဧ။်သားအိမ်ထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
''ကိုယ်ရယ် ဟင်း အင်း ဟင်း အရမ်းကောင်းတယ်''မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်ထဲသို့လီးကိုဆက်စိမ်ထားပြီးယမင်းဧ။်ကျောပြင်လေး
ပေါ်တွင်မှောက်အိပ်ကာနို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍ဖီးခံနေသည်။
ထိုနေ့ကမောင်ပြန်မလာမချင်းတစ်နေ့လုံးမာလကယမင်းကိုပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်ကာမစပ်ယှက်သည်။
ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံးနေရာလွတ်မရှိအောင်ကိုင်သည်။
နောက်နေ့များတွင်လည်းယမင်းကိုပုံမှန်လာလိုးသည်။၆လခန့်ကြာတော့ယမင်းကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။

နောက်၂နှစ်ခန့်အကြာ
''ချစ်ရေ ယမင်းလေး ဒါကိုယ့်ဘော်ဒါပဲ ချက်ကြီးတဲ့ ရေစည်လှည်းဆွဲတဲ့ကောင် သူကလည်းချစ်ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးချင်လို့တဲ့''
''ဟို ဟို ကျွန်မ အဲလို အဲလိုမျိုးမဟုတ်ဘူး'' ယမင်းမှာအလွန်ရှက်ရွံ့နေမိသည်။
''ဟဲဟဲဟဲ''
ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ရီမောလိုက်သောရယ်သံကြီးထဲတွင် ယမင်းကျောထဲစိမ့်သွားလေတော့သည်။