ကျွန်တော်တို့တွေ ဝိုင်းချစ်ကြတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် အပိုင်း ( ၁ )

================================
"ဟျောင့်တေ ဟိုမှာကြည့်လိုကိစမ်း... ဟိုတျောက်က လန်းတယ်ကွ အဲ့ဒါဘယ်သူတုန်း" အောင်မော်ပြရာသို့ ကြည့်လိုက်တော့ အင်မတန်လှသော တောင့်သော ကိတ်သော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်။ "အဲ့ဒါ ဘယ်သူတုန်း" "ငါတို့နှစ်တုန်းက သူငယ်ချင်းတွေအကုန် ငါမှတ်မိတယ်ကွ  သူ့တော့မသိဘူး" "သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ သမီးဖြစ်မှာပေါ့" "လီးပဲ  ဒီအရွယ်ကြီးက သမီးဖြစ်မလားဟ" "ညီမကွာ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ ညီမ"
1999-2000 ပညာသင်နှစ်၏ ကျောင်းသားဟောင်းတွေ့ဆုံပွဲဖြစ်သည်။ အနယ်နယ်အရပ်ရပ် ရောက်နေသည့် ကျောင်းသား ကျောင်းသူဟောင်း အကုန်လာကြသည်။ မနက်ကတော့ ဆရာကန်တော့ပွဲဖြစ်ပြီး ညရောက်တော့ ပါတီလုပ်ကြသည်။ မနက်ကထဲက ဒီကောင်မလေးကို ကျွန်တော်တို့ ၄ယောက်လုံး မြင်ခဲ့သည်။ ဘယ်သူမှန်းလည်း စဉ်းစားလို့မရ။ဆရာတွေကိုကန်တော့တာနှင့် ကျွေးမွေးရေးကြောင့် စကားပြောချိန်မေးချိန်လည်းမရ။ မနက်ကတော့ ဒီကောင်မလေးက အဖြူရောင် ချိတ်ထဘီနှင့် ရင်ဖုံးအဖြူလက်ရှည်ကို ဝတ်ထားသည်။ ယဉ်ကျေးလုံခြုံစွာ ဝတ်ထားပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှုပြင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းက အထင်းသား။ ချပ်ရပ်နေတဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအောက်က ရင်နှစ်မွှာက ရုန်းကြွလျှက်။ သေးသွယ်သွယ်ခါးလေးကြောင့် တင်ပါးကြီးတွေက ပိုထည်ဝါသည်။ သနပ်ခါးပါးကွက်လေးကြောင့် မျက်နှာလေးက ပိုနုနယ်သည်။ မနက်က ယဉ်ယဉ်လေးလှသလို ခုညပါတီမှာတော့ ဆက်ဆီဆန်စွာလှသည်။
ဆံပင်အရှည်ကြီးကို ကျစ်ဆံမီးသေးသေးလေးတွေ ကျစ်ထားသည်။ အရောင်လက်လက်တွေကာသော အိုင်းရှဲဒိုးအနက်ရောင်နှင့် မျက်တောင်အတု ကော့ကော့က သူမမျက်ဝန်းကို ညှို့အားပိုပြင်းစေသည်။ ရဲစိုနီနေတဲ့နှုတ်ခမ်းနီက မာန်ဖီနေတဲ့ ကျားသစ်မငယ်ငယ်လေးလို ချစ်စရာကောင်းသည်။ အနက်ရောင်ရင်ပြတ်အင်္ကျီက ဖောင်းကြွနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ၃ပုံ၁ပုံဖော်ထားသည်။ ဂါဝန်က ရှည်ပေမယ့် ပေါင်လယ်လောက်ထိ ပြန်ခွဲထားတော့ သူမခြေလှမ်းလှမ်းတိုင်း ဖြူဖွေးသောအသားဆိုင်တွေက ဝင်းခနဲ။ "ဟျောင့်တေ  ငါတိုဆီလာနေတာကွ" ထူးမြတ်ပြောတာမှန်သည်။ သူ့အနားစကားပြောရင်း ကပ်နေကြသော လူအုပ်ကို တွန်းဖယ်လျှက် အဲ့ဒီကောင်မလေး ကျွန်တော်တို့ဆီလာလျှောက်လာနေတာဖြစ်သည်။ "ဟဲ့   ငါ့ကိုမမှတ်မိဘူးမို့လား" မှတ်မိကြလားလို့မေးလို့ မမှတ်မိဘူးဖြေရင် အားနာစရာဖြစ်နေရအုံးမည်။ မမှတ်မိဘူးမို့လားလို့မေးတော့ ကျွန်တော်တို့က သွားဖြဲရယ်ပြရုံသာတက်နိုင်သည်။
"ငါ စုပုံချစ်" "ဟမ် ! ! ! အားပုံ" ကောင်မလေးက ပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်တို့၄ယောက်စလုံး အံ့သြတကြီး အော်လိုက်ကြသည်။ ချ းး ချ းး ချ းး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အံ့သြနေပုံကိုကောင်မလေးက ချစ်စဖွယ် တခစ်ခစ်ရယ်သည်။ "ပြောင်းလဲသွားလိုက်တာ အားပုံရယ်" လွန်ခဲ့သောအနှစ်၂၀က စုပုံချစ် ခေါ် အားပုံသည် ကျွန်တော်တို့ယောက်ျားလေးများစိတ်ထဲတွင် မိန်းကလေးဟု သတ်မှတ်လို့မရသော သူငယ်ချင်းမလေးဖြစ်သည်။ ယောက်ျားလေးနီးပါးရှည်လျားသော အရပ်ကြောင့် ခါးက ကိုင်းနေသည်။ အသားအရည်က မွဲညစ်ညစ် ။ရင်သားနှင့် တင်ပါးဆိုတာ ဘုရားစူး ပါတယ်ဆိုရုံ။ ခေါထွက်နေသည့် သွားကြီးကတော့ အဆိုးဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ "သွားလေးတင် ပြင်လိုက်တာပါဟ နင်တို့ကလည်း" ပါတီပြီးတော့ အားပုံက ကျွန်တော်တို့တည်းခိုခန်းသို လိုက်ခဲ့သည်။ သူမအိမ်ထောင်ကျနေပြီဖြစ်ကြောင်းပြောတော့ ဟိုသုံးကောင်လည်း ကျွန်တော့်လို ကြေကွဲသွားကြပါလိမ့်မည်။ ဟိုသုံးကောင်က ဆက်သောက်အုံးမည်ဆိုကာ သွားဝယ်ကြတော့ အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်နှင့်အားပုံ နှစ်ယောက်ထဲ အခန်းထဲကျန်ခဲ့သည်။ အားပုံက အင်္ကျီလှဲချင်သည်ပြောလို့ ကျွန်တော့်ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည်ထုတ်ပေးလိုက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။
"ဇော်လတ်ရေ့" ရေချိုးခန်းထဲက လှမ်းခေါ်လို့ သွားတော့ အင်္ကျီဇစ်ဖြုတ်ခိုင်းတာဖြစ်သည်။ ဇစ်ကိုဖြုတ်လိုက်တော့ အားပုံရဲ့ အင်္ကျီလေးက အောက်သို့ လျောကျသွားသည်။ ဘော်လီအင်္ကျီတခါထဲကပ်ချုပ်ထားတဲ့အင်္ကျီမို့ အင်္ကျီကျွတ်သွားတာနဲ့ ဖြူနှစ်လုံးဝန်းနေသော နို့ကြီးတွေပေါ်လာသည်။ နှစ်ယောက်လုံး မင်သက်မိပြီး ငြိမ်နေပြီး ကျွန်တော်က မလုပ်သင့်သော အလုပ်ကို လုပ်မိလိုက်သည်။ "အ့ းး  ဇော်လတ်" ဘာကြောင့်ရယ်မသိ။အားပုံက ကျွန်တော့်ကို မငြင်းဆန်ပါ။ ကျွန်တော်က အခွင့်ကောင်းယူပြီး ခုတင်ပေါ်သို့ အားပုံကို ပွေ့ခေါ်လာလိုက်သည်။ လှပလွန်းသည့် အားပုံ၏ နို့ကြီးတွေကို အငမ်းမရ စို့မိသည်။ ညှစ်မိသည်။ ချေမိသည်။ အိမ်ထောင်ရှိအမျိုးသမီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို ကြံမိသော ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော် မုန်းသည်။ သို့သော် ကျွန်တော်ရုန်းမထွက်ချင်။
နို့ကြီးကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက်ထည့်ပြီး ကိုက်စို့တော့ အားပုံ အနည်းငယ်ငြီးသည်။ နီရဲလာသည်အထိနို့အုံကြီးကိုချေပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ  ကျွန်တော့်လီးကို အားပုံ စောက်ဖုတ်နှင့်တေ့လိုက်သည်။ နှူးနှပ်မနေချင်။ ကျွန်တော့်ဆန္ဒပြည့်အောင်လုပ်ချင်စိတ်တစ်ခုသာရှိသည်။ အားပုံရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ပြင်းထန်တဲ့ လိုးချက်တွေကို နှာသံလေးနဲ့ငြီးရင်း အလိုးခံသည်။ "ချစ်တယ်  အားပုံရယ်" "နင်က လိုးရလို့ ချစ်တာ ။ ငါချစ်ခဲ့တာ ဟိုးကထဲက" "အားပုံရယ်"
နို့ကြီးကိုကိုင်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေတုန်း ဟိုကောင်တွေ ပြန်ရောက်လာသည်။ အားပုံကိုကြည့်တော့ အေးဆေးပဲမို့ အရှိန်မပျက်ဆက်လိုးသည်။ ကျွန်တော်တို့ကိုကြည့်ပြီးမနေနိုင်တော့တဲ့ စိုးနောင်က အားပုံနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ စိုးနောင်လုပ်တာမြင်တော့ ထူးမြတ်နဲ့ အောင်မော်ကလည်း အားပုံရဲ့နို့ကို တစ်ယောက်တဖက် စို့ကြသည်။ ကျွန်တော် သဝန်တိုသလိုဖြစ်သွားပေမယ့် အားပုံသည် ကျွန်တော်ပိုင်မဟုတ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောက်ျား၄ယောက် ဝိုင်းဖြုတ်နေတာလို့ တွေးမိတော့ ပိုထန်လာသည်။ ဘီယာရှိန်ကြောင့် တော်တော်နှင့်မပြီး။
#ဖြိုးသူအောင်